سفارت فرانسه سابقه طولاني در دخالت در امور داخلي کشورمان دارد و بارها زمينه را براي نفوذ فرهنگي در کشور فراهم کرده است. اخيرا نيز اطلاعيه‌اي از سوي اين سفارت اعلام شده که نخبگان جوان ايراني در زمينه‌هاي فرهنگي را به صورت رايگان به فرانسه مي‌برد و پس از استحاله فکري، آنان را به عنصر نفوذ فرهنگي خود تبديل مي‌کند.

 

در بخشی از اطلاعیه جدید این سفارت‌خانه آمده است: «انجمن فرانسه و وزارت فرهنگ و ارتباطات کشور فرانسه از افراد خلاق (از هر ملیت) که علاقه‌مند به انجام یک پروژه تحقیقاتی در مدت زمان حداقل سه ماه مستمر در پاریس هستند دعوت به‌عمل آورده است. گزینش این افراد از طریق موسسات فرانسوی، بخش فرهنگی سفارت‌های فرانسه در کشورهای مختلف و سازمان‌های فرهنگی کشور فرانسه  و یا دیگر کشورها صورت می‌گیرد. هزینه اقامت و حمل و نقل به عهده بخش فرهنگی کشور فرانسه در خارج از کشور و سازمان‌های فرهنگی خواهد بود. در مدت اقامت و کار بر روی پروژه تحقیقاتی، آتلیه و مسکن در اختیار شرکت کنندگان گذاشته خواهد شد. برای پیگیری خبرهای ایرانیان مقیم فرانسه عضو کانال تلگرام انجمن فرهنگی امید شوید. علاقه‌مندان در  همه رشته‌ها از جمله معماری، هنرهای تجسمی، هنرهای نمایشی، هنرهای خیابانی/ خیمه شب‌بازی، هنرهای دیجیتالی، انیمیشن، طراحی، ادبیات، موسیقی، سینما، مستند، صنایع دستی و غیره می‌توانند رزومه کاری، انگیزه نامه مربوط  به پروژه حرفه‌ای و هنری خود به همراه فایل صوتی/ تصویری تا تاریخ 10 سپتامبر 2016 به خانم سعیده مرادی و به نشانی زیر ارسال نمایند. برای هرگونه اطلاعات بیشتر از این رویداد می‌توانید اینجا را کلیک کنید و یا به سایت سفارت فرانسه در ایران مراجعه کنید.» 

 

در این زمینه، لازم است تا وزارت خارجه و وزارت اطلاعات برخورد جدی با این مساله داشته باشند و راه را برای نفوذ کشورهای بیگانه ببندند.

 

 

«فرانسوا سنمو» که چندي پيش استوارنامه خود را به عنوان سفیر جدید فرانسه تقدیم روحانی کرد، از سال 2012 تا 2014 به عنوان مدیر بخش اطلاعات در سازمان امنیت خارجی فرانسه خدمت کرده است. وی عربی‌دان و کارشناس جهان عرب محسوب می‌شود. او در سال‌های هشتاد میلادی در تونس تدریس کرده و سپس از جمله در امان و بیروت ماموریت داشته است.

 

وی همچنین سفارت فرانسه را در لائوس به عهده داشته است. رادیو فرانسه افزود: چهار سال قبل، هنگامی که وی به مدیریت اطلاعات منتقل شد، روزنامه فیگارو او را به ویژه متخصص سوریه و لبنان معرفی کرد. اداره اطلاعات که در کانون «مدیریت کل امنیت خارجی»  قرار دارد، وظیفه جمع‌آوری اطلاعات و سپس ترکیب و جمع‌بندی آنها را به عهده دارد. یک سایت خبری سنگالی می‌نویسد که به تازگی دولت فرانسوا هولاند به خاطر دغدغه‌های امنیتی، تغییراتی را در پست‌های اطلاعاتی و دیپلماتیک آغاز کرده است. به نوشته این سایت، منطقه «ساحل» آفریقا و سوریه و عراق، در کانون دلمشغولی‌های پاریس است.

 

 

این اقدام سیاسی و در مسیر نفوذ در حالی صورت گرفته که چندی پیش نیز سفارت فرانسه در ایران در اقدامی عجیب و کاملا غیرقانونی که علاوه بر مغایرت با مفاد معاهدات بین‌المللی، با آزادی بیان و احترام به حقوق شخصی افراد نیز در تناقض است، سنگ بزرگی پیش روی خانم‌های ایرانی متقاضی دریافت ویزای سفر به این کشور قرار داده بود که تحقق آن منوط به زیر پا گذاشتن دستورات صریح دینی است. (گزارش رجانیوز در این زمینه)

 

در بخش مدارک موردنیاز برای صدور ویزا که در پایگاه اینترنتی سفارت فرانسه در تهران قرار دارد، یکی از شروط اولیه و اصلی صدور ویزای سفر به این کشور، ارائه یک قطعه عکس رنگی بدون پوشش سر برای خانم‌ها است! (لینک دریافت شرایط دریافت ویزا در سایت سفارت فرانسه) در واقع هر خانم ایرانی که تقاضای دریافت ویزا برای سفر تفریحی و یا تحصیلی به فرانسه را داشته باشد، باید دست به کشف حجاب اجباری بزند تا بتواند روادید لازم را دریافت کند.

 

این موضوع عجیب و کاملا غیرقانونی در حالی برای خانم‌های ایرانی اعمال می‌شود که در هیچکدام از قوانین بین‌لمللی اجازه چنین اقدامی را که صراحتا تفتیش عقاید و ورود به حریم خصوصی افراد محسوب می‌شود، به سفارتخانه‌ها نداده‌اند. البته دولت فرانسه پیش از این پوشیدن روبند را به دلیل آنچه عدم توانایی در شناسایی چهره و احتمال روی دادن عملیات‌های تروریستی ممنوع اعلام کرده بود اما اینکه افراد متقضای ویزا مجبور به کشف حجاب شوند، در تضاد کامل با قوانین جهانی است. (لینک دریافت شرایط دریافت ویزا در سایت سفارت فرانسه) 

 

 

شهر ساحلی کن، جشنواره کن، معبد سینما و رژه‌ی بت‌های سینمایی، قدم زدن روی فرش قرمز، فلاش دوربین عکاسانی از سراسر جهان، فیلم های خوب، بد، ضعیف؛ سینماگرانی از دور و نزدیک و از ایران یک «فروشنده».  فروشنده‌ای که مشتری های دست به نقدی هم پیدا کرد و برای اولین بار بالاترین افتخار بازیگری و فیلمنامه‌نویسی در سینمای ایران را برای شهاب حسینی و اصغر فرهادی به ارمغان آورد و موجبات تبریک و تحسین غالب رسانه‌ها را فراهم کرد. البته همیشه جایزه گرفتن از کن و اسکار اتفاق مهمی در ایران بوده است. جوایزی که معمولاً روی مسیر تولیدات سال‌های آتی سینمای ایران تاثیر مستقیم داشته، و  به قول خود فرهادی، حداقل بخشی از مردم ایران را خوشحال کرده و احتمالا بخش دیگری را هم چندان خشنود نخواهد کرد.

 

البته واکنش‌های متفاوت در این مورد، فقط محدود به مردم عادی نیست. چنانکه ادبیات متفاوت سخنگوی وزارت ارشاد و رئیس سازمان سینمایی در تبریک و تحلیل جایزه‌ی فرهادی و شیوه‌ی اکران آن، خود حکایت از تلقی‌های متفاوت نسبت به این جایزه حتی در ساختمان بهارستان دارد. اما در مورد «فروشنده» موضوعی که موافقت‌ها و مخالفت‌ها را داغ‌تر کرده، بحث حضور سرمایه‌گذاران فرانسوی و به ویژه قطری در این پروژه است. چنانکه سخنگوی وزارت ارشاد در کنایه به همین موضوع گفته است: «برای جمهوری اسلامی ایران زیبنده نیست که فیلم‌هایش از طریق کشور یا شرکت غیرایرانی عرضه شود تا موجب تحقیر ما در سطح بین‌الملل نشود و در این بین شرایطی را نبینیم که یک شرکت عربی واسطه و میزبان ما باشند.» اما شاید کمتر کسی بداند که حضور سرمایه‌گذار خارجی در فیلم‌های ایرانی برگزیده‌ی کن اصلاً اتفاق جدیدی نیست. چنانکه در طول تمام ادوار جشنواره‌‌ی کن، از میان ده فیلم ایرانی که در بخش مسابقه‌ی اصلی این جشنواره پذیرفته شده‌اند، ۹ فیلم تولید مشترک ایران با کشورهای اروپایی و بیش از همه، تولید مشترک با خود فرانسه بوده‌اند.

 

به عنوان نمونه، جالب است بدانید که «زیر درختان زیتون» به کارگردانی «عباس کیارستمی» به عنوان اولین فیلم ایرانی که در بخش مسابقه‌ی جشنواره‌ی کن حضور داشته است و پس از آن، «طعم گیلاس» از همین کارگردان، به عنوان تنها فیلم ایرانی برنده‌ی نخل طلا، هر دو با حمایت کمپانی فرانسوی CiBy2000 ساخته شده‌اند. در سال‌های بعدی، «ده» باز هم به کارگردانی «کیارستمی» و با مشارکت کمپانی فرانسوی «MK2 Productions»، «تخته سیاه» به کارگردانی «سمیرا مخملباف» و با مشارکت سه کشور ایران، ایتالیا و ژاپن، «سفر قندهار» محسن مخملباف و «پنج عصر» سمیرا مخملباف با مشارکت ایران و کمپانی فرانسویBac Films، «رونوشت برابر اصل» به عنوان محصول مشترک ایران و فرانسه و دو فیلم «گذشته» و «فروشنده» به کارگردانی «اصغر فرهادی» با مشارکت کمپانی‌های فرانسوی چون ممنتو فیلم و شبکه‌ی تلویزیونی آرته و  البته یک شرکت قطری به عنوان تولید مشترک با فرانسه، در کنار فیلم چند اپیزودی «قصه‌های کیش» به عنوان یک فیلم کاملاً ایرانی، تمام آثاری هستند که در طی ادوار مختلف جشنواره‌ی کن، در بخش مسابقه‌ی اصلی این جشنواره پذیرفته شده‌اند.

 

 

این گزاره نشان می‌دهد معمولاً فرانسوی‌ها آثاری از ایران را در بخش رقابتی جشنواره‌ی کن می‌پذیرند که خود در تولید آنها نقش داشته‌ باشند. حالا اما این بار در مورد فیلم‌های فرهادی، سرمایه‌گذار خارجی به محل بحث تبدیل شده است. شاید چون، تولیدات مشترک قبلی، چراغ خاموش‌تر تولید شده بودند. شاید هم، حضور دختر امیر قطر در کسوت سرمایه‌گذار فیلم، محل جنجال بوده است. به هر حال، فعلاً تا فیلم نمایش داده نشود، نه در مورد دلواپسان فرهادی و نه در مورد شیفتگانش، نمی‌توان قضاوتی کرد.